خوشحال باشید چون شما را فحش گویند
9 مارس 2021خوشا به حال گرسنگان و تشنگان عدالت
9 مارس 2021خوشا به حال آنان که برای عدالت جفا میبینند
خوشا به حالها با نگرشهای معطوف به خداوند شروع میشوند – مسکینی روح، ماتمزندگی، فروتنی، و گرسنگی – و به سوی دغدغههای انسانی پیش میروند – رحم داشتن، پاکدلی، آشتی برقرار کردن – و سرانجام (انجیل متی ۵: ۱۰) به واقعیت گریزناپذیر جفا و توهین ختم میشوند (همچنین رجوع کنید به انجیل متی ۱۰: ۲۲؛ انجیل یوحنا ۱۵: ۲۰). اما این گریزناپذیری نامطبوع با خود وعدهی حیات ابدی را نیز به همراه دارد، زیرا «برکت» حقیقی این است: مصاحبت با خداوند «متبارک» (اول تیموتائوس ۱: ۱۱؛ تیطس ۲: ۱۳).
رنجی که در این جا مد نظر است اذیت و آزار سقوط در گناه به طور کلی نیست (رومیان ۸: ۱۸ – ۲۵)، جفا دیدن به علت ریا، قضاوتکردن یا بدکاری به طور کلی هم نیست. قطعاً منظور جفاهای خیالی مبتنی بر حساسیت بیش از حد، که بیشتر به سیاستهای هویتی ربط دارند تا به هزینههای ناشی از شاگردی عیسی نیز نیست. نمیخواهیم آن جفایی را که به برادران و خواهران به زندان افکنده شده در رژیمهای سرکوبگر و کشته شده به دست افراطیون تحمیل میگردد کوچک شماریم. اما رنجی که مد نظر کتابمقدس است رنج به خاطر نیکویی است – جفا دیدن به علت انجام ارادهی خداوندمان. برای این که وعدهی این خوشا به حال نصیب ما بشود جفا باید به علت انجام ارادهی نیک او صورت گرفته باشد (رساله اول پطرس ۳: ۸ – ۱۷). فقط در این صورت «پادشاهی آسمان» از آن ما خواهد بود. عبارتی که در انجیل متی به کار رفته و با «پادشاهی خدا» مترادف است به ما یادآور میشود که حاکمیت نیکوی خداوند (در آسمآنها) بر طریق آدمیان نیست (اشعیا ۵۵: ۹). کسانی که در راه نیکویی جفا میبینند در جهانی که به ایشان احترام نمیگذارد و حتی آنها را طرد میکند طریق خدا را زندگی میکنند. «جفا دیدن» یعنی متحمل اذیت و آزار خشن و تند و همچنین متحمل اذیت و آزارهای نرمتر شدن، همچون تمسخر، بیاعتنایی، به حاشیه رانده شدن، و طرد شدن.
این خوشا به حال عیسی از چند جهت به ما کمک میکند. اولاً، از آن ماست. وقتی در راه نیکویی جفا میبینیم و تردید میکنیم که آیا ارزشش را دارد، اطمینان خواهیم داشت که پادشاهی آسمان از آن ماست. دوم، سرچشمهی شادی است زیرا با این جفا دیدن خداوندمان را درک میکنیم (انجیل متی ۱۰: ۲۵؛ اعمال رسولان ۵: ۴۱). سوم، تابلوی راهنمایی است که ما را در مسیر عیسی هدایت میکند. در شاگردی مسیح مسیر صلیب انتخابی نیست (انجیل متی ۱۰: ۲۴ – ۲۵). برای زندگی هیچ راه دیگری جز صلیب وجود ندارد. چهارم، از ما میخواهد هنگامی که جفا نمیبینیم وضعیت را بررسی کنیم. همهی کسانی که زندگی خداپسندانه داشته باشند جفا خواهند دید (دوم تیموتائوس ۲: ۱۲). هرگاه جهان فقط خوبی ما را میگوید میبایست مراقب خود باشیم (انجیل لوقا ۶: ۲۶). فقدان جفا ممکن است به این علت باشد که بیش از اندازه با جهان انطباق پیدا کرده باشیم. به عقیدهی دیتریش بونهافر شاید علت این وضع آن باشد که شاگردی عیسی را با شهروندی این دنیا مبادله کردهایم. سرانجام، جفا گواهی است بر اتحاد ما با عیسی. در فیلیپیان ۳: ۸ – ۱۱، پولس روایت میکنند که جفاکننده چهطور جفادیده شد و با این که همهی چیزهایی را که زمانی داشت از دست داد، عیسی و نیکویی را که محصول ایمان هستند بدست آورد (آیه ۹). هدف یا غایت این که هر چیز دیگری را خسران تلقی کنیم این است که در کنار رنجهای خود عیسی و قدرت قیام او را بشناسیم، زیرا اگر میخواهیم در زندگی او سهیم باشیم باید در مرگش شبیه به او شویم. اتحاد با عیسی یعنی سهیم شدن در تمامی چیزهایی که متعلق به عیسی هستند، از جمله طرد شدن، ناسزا شنیدن، و جفا دیدن. اگر به راستی در این چیزها با او سهیم شویم پادشاهی آسمان از آن ما خواهد بود. با دانستن این نکته، قادریم رنجها را با خوشحالی تحمل و برای کسانی که آزارمان میدهند دعا کنیم (رساله یعقوب ۵: ۱؛ رساله اول پطرس ۳: ۹).
این مقاله در مجله تیبلتاک منتشر شده است.