آیا الهیات نظام‌مند مفید است؟
15 می 2025
چگونه ادبیات مکاشفه‌ای را مطالعه کنیم؟
17 ژوئن 2025چگونه اشعار عبری را مطالعه کنیم؟
ساموئل تیلور کولریج زمانی شعر را این‌گونه تعریف کرد: «بهترین کلمات در بهترین ترتیب.» در زمانی که اکثر مردم شعر را به سخره می‌گیرند و نادیده می‌انگارند، ما به‌عنوان مسیحیان باید دوباره محبت به آن را بازیابیم، مخصوصاً ازآنجایی‌که یک‌سوم عهدعتیق شعر است.
اما خواندن شعر اغلب دشوار است. شعر مرزهای زبان را گسترش می‌دهد و از خوانندگان می‌خواهد که جاهای خالی را پر کنند. اما اگر خدا صلاح دید که بخش زیادی از کلام خدا را در قالب شعر آشکار کند، ما باید خوانندگان خوبی برای آن شویم. در اینجا چهار نکته برای خوب خواندن شعر عهدعتیق ارائه می‌شود.
۱. تفاوت‌های جزیی تفارن را درک کنید.
شعر انگلیسی اغلب از قافیه استفاده می‌کند و صداهای مشترک را در انتهای سطرها هم‌راستا می‌کند. شعر عبری با استفاده از تقارن، سطرها را به‌هم می‌پیوندد. دو نوع تفارن بیشتر به چشم می‌خورد. اولین نوع، تقارن مترادف است که در آن دو سطر معنی بسیار مشابهی دارند، و دومین نوع، تقارن متضاد است که در آن دو سطر دیدگاه‌های متضاد را در کنار هم قرار می‌دهند (به‌عنوان‌مثال، مزامیر ۱: ۶ و بسیاری از امثال، مانند امثال ۱۰: ۱). یک سوءتفاهم رایج درباره‌ی تقارن مترادف این است که دو سطر فقط یک چیز را دو بار می‌گویند. اما هرگز اینچنین نیست. سطر دوم همیشه چیز جدیدی اضافه می‌کند. به‌عنوان‌مثال:
و الان ای پادشاهان تعّقل نمایید!
ای داوران جهان متنبّه گردید! (مزامیر ۲: ۱۰)
در سطر دوم، شاعر خطاب خود را فراتر از پادشاهان، به تمام داوران زمین، از جمله حاکمان پایین‌تر، گسترش می‌دهد. او همچنین توضیح می‌دهد که حکیم بودن به چه معناست: پند گرفتن از انتصاب پسرش توسط خدا به‌عنوان پادشاه والا (مزامیر ۲: ۵‐۹).
برای انواع تقارن آماده باشید. برخی از مجموعه سطرهای موازی، تقارن را معرفی می‌کنند (مزامیر ۱۰۳: ۱۱)، برخی داستانی دو قسمتی را روایت می‌کنند (مزامیر ۳: ۴)، و برخی به‌سادگی، جمله‌ی آغاز‌شده در سطر اول را کامل می‌کنند (مزامیر ۱۱۱: ۶). سؤالی که همیشه می‌پرسیم این است: سطر دوم چگونه سطر اول را کامل یا تقویت می‌کند؟
۲. به استعاره‌ها دقت کنید.
استعاره‌ها شریان حیاتی شعر هستند. (به استعاره توجه کنید.) استعاره‌ها راه‌های قدرتمندی برای دیدن واقعیت ارائه می‌دهند. ارمیا ۲: ۱۳ را در نظر بگیرید:
زیرا قوم من دو کار بد کرده‌اند.
مرا که چشمه آب حیاتم ترک نموده و برای خود حوض‌ها کنده‌اند،
یعنی حوض‌های شکسته که آب را نگاه ندارد.
برای درک استعاره‌ها، باید تصاویر را تجسم کنیم. چشمه، جایی است که آب به‌گونه‌ای طبیعی از دل خاک می‌جوشد؛ زلال، گوارا، و بی‌هیچ بهایی. اینچنین است نیکویی سرشار خدا. در مقابل، آب‌انبار گودالی با دهانه‌ی کوچک است که باید از سنگ کنده شود و سپس برای جلوگیری از نشت، گچ‌کاری شود (کار سخت). حتی زمانی که آب‌انبارها آب را نگه می‌دارند، آب راکد و فاسد می‌شود. بت‌ها مانند آب‌انبارهای شکسته هستند: حتی آب را هم نگه نمی‌دارند؛ تنها چیزی که باقی می‌ماند لجن است. تراژدی گناه این است که ما چشمه‌ی آب‌های زنده را با آب‌انبارهای شکسته معامله می‌کنیم. یک لغت‌نامه‌ی خوب کتاب‌مقدسی یا کتاب‌مقدس مطالعاتی می‌تواند به شما کمک کند تا تصویر استعاره‌های استفاده شده در بین‌النهرین را بهتر درک کنید.
نکته‌ی دیگری که باید به آن توجه داشت این است که استعاره‌ها اغلب به‌صورت جمع ظاهر می‌شوند. در مزامیر ۱: ۳ می‌خوانیم:
در این مثال، اسرائیل خداترس، استعاره از یک درخت است. اما استعاره‌های دیگری نیز وجود دارند: یَهْوِِه کشاورزی است که درخت را در چنین مکان پربرکتی کاشته است، و میوه‌ی درخت اعمال نیکوی شخص مقدس است. چقدر تشویق‌کننده است که یَهْوِِه را به‌عنوان کسی که از ما مراقبت می‌کند، ببینیم. هنگامی که با یک استعاره روبرو می‌شوید، بگذارید در ذهنتان جا بیفتد. این سؤال را بپرسید که استعاره‌ی اصلی چه استعاره‌های دیگری را شامل می‌شود؟
۳. تشخیص دهید چه کسی صحبت می‌کند.
گاهی اوقات ما به‌خاطر اشعار عهدعتیق سردرگم می‌شویم، زیرا از پرسیدن یک سؤال مهم غفلت می‌کنیم: چه کسی صحبت می‌کند؟ شاعران عهدعتیق اغلب گفت‌وگوی بین یَهْوِِه و قوم او را به نمایش می‌گذارند، و گاهی اوقات تغییر گوینده بدون اعلام اتفاق می‌افتد. یک مثال بسیار مهم ارمیا ۸: ۱۸‐۲۰ است که در آن گوینده سه بار تغییر می‌کند. متن با حاشیه‌نویسی گویندگان در اینجا آمده است:
[ارمیا]
کاش که از غم خود تسلّی می‌یافتم.
دل من در اندرونم ضعف بهم رسانیده است.
اینک آواز تضرّع دختر قوم من از زمین دور می‌آید.
[قوم]
آیا خداوند در صَهیون نیست
و مگر پادشاهش در آن نیست؟
[یَهْوِه]
پس چرا خشم مرا به بُت‌های خود
و اباطیل بیگانه به هیجان آوردند؟
[قوم]
موسم حصاد گذشت
و تابستان تمام شد،
و ما نجات نیافتیم.
در هر مورد، می‌توانیم گوینده را بر اساس متن و سرنخ‌های موجود را بر حسب خود گفتگو تشخیص دهیم. یادگیری پرسیدن اینکه چه کسی صحبت می‌کند، به باز کردن قفل متن‌های گیج‌کننده کمک بسیاری می‌کند.
۴. از واژگان استادانه‌ی خداوند لذت ببرید.
خداوند شعر را برای زیبایی و عمق بیان انتخاب کرد، نه برای اینکه ما را عمداً در فهم کلامش دچار سردرگمی کند. او شعر را به ما داد تا ما نهایت لذت را از کلام او ببریم. خود را با دیگر مسیحیانی احاطه کنید که می‌توانند به شما در درک اشعار کتاب‌مقدس کمک کنند. اشعار خوب را به زبان انگلیسی بخوانید. به‌زودی خواهید دید که از اشعار کتاب‌مقدس بیشتر و بیشتر لذت می‌برید.
این مقاله بخشی از مجموعه «علم تفسیر کتاب‌مقدّس» است.
این مقاله در وب‌سایت لیگونیر منتشر شده است.
