استاد داستان‌سرا

من خواندن داستان‌های خوب را خیلی دوست دارم. بااین‌حال متوجّه شده‌ام که اکثر داستان‌ها خصوصاً در این روزها زیاد خوب  نیستند.  داستان‌های خیلی خوب غالباً قدیمی هستند. شخصیت‌های آن داستان‌ها نه فقط از لحاظ عقلی و فکری ما را درگیر می‌کنند، بلکه به عمق جان ما نفوذ می‌کنند. داستان‌های خوب گاهی ما را می‌خندانند و گاهی ما را به گریه وامی‌دارند. آنها ما را به چالش می‌کشند و به ما آرامش می‌دهند و در نهایت بدون تغییر ما را رها نمی‌کنند.

چندی پیش خواندن کتاب بی‌نوایان، عصر کلاسیک ویکتورهوگو را تمام کردم. خیلی زود بعد از برگرداندن کتاب به قفسه‌ی کتابخانه، احساس کردم دوست دارم دوباره آن را بخوانم، بعد از خواندن اولین صفحه‌ی کتاب احساس کردم نویسنده در حال برقراری ارتباط با خواننده در همان جملات اولیه است. داستان‌های خوب این‌چنین هستند. داستان‌های پرمحتوا دریچه‌ای را در مقابل خواننده باز می‌کنند که می‌شود پیام کلی داستان را از طریق آن دید. به محض آنکه خواننده آن دریچه را دریابد مشتاق خواندن مجدد آن کتاب خواهد شد، چون دقیقاً بعد از رسیدن به آن درک از کتاب متوجّه می‌شود، داستان به‌طور کل در حال بازگو کردن چیست. احساس آنها این است که یک رمز را یافته‌اند و حتّی خود را بخشی از داستان می‌بینند.

این یکی از دلایلی است که کودکان دوست دارند داستان‌های قبل از خواب را بارها و بارها بخوانند، و به همین دلیل ما مسیحیان مشتاق این هستیم که کتاب‌مقدّس را به دفعات بخوانیم. اما حتماً بارها این جمله را از یک شخص غیر مسیحی یا بی‌خدا شنیده‌اید که بگوید، ”من یک‌بار کتاب‌مقدّس را خواندم و می‌دانستم که برای من نیست“؟ وقتی من چنین چیزی را می‌شنوم دوست دارم این‌طور جواب بدهم، ”در حقیقت، شما هیچ‌وقت کتاب‌مقدّس را نخوانده‌اید.“ شاید آنها کلمات را خوانده باشند، اما چشمانی برای دیدن نداشته‌اند، گوشی که شنوا باشند و قلبی که بتواند آنچه نویسنده‌ی کتاب‌مقدّس می‌گوید دریافت کنند در آنها نبوده. آنها از درک پیغام کلّی و محتوای کتاب‌مقدّس قاصر هستند، بنابراین هیچ تمایلی برای دوباره خواندن آن ندارند.

عیسی در گفتن داستان‌ها بسیار تبحر داشت، همان‌طور که در نبوّت مزمور ۷۸ آمده (به متی ۱۳: ۳۵ نگاه کنید)، او غالباً با داستان‌ها و مثل‌ها با دیگران صحبت می‌کرد تا معنای عمیق تعالیم خود را برای افراد آشکار کند. عیسی این کار را حداقل به دو دلیل انجام می‌داد: یکی برای متحیر ساختن افرادی که او را رد می‌کردند و دیگری برای روشن ساختن موضوع برای پیروانش (مرقس ۴: ۱۱- ۱۲).  اگر کسی تمام داستان‌ها و مثل‌های عیسی را گیج‌کننده می‌بیند، به این دلیل است که خدای قادر مطلق، چشمی برای دیدن و گوش‌هایی برای شنیدن و یا قلبی برای درک حقیقت نجات‌بخش انجیل پرجلال عیسی مسیح به او نبخشیده است.

بااین‌حال، ما به‌عنوان ایمانداران داستان‌های عیسی مسیح را بسیار دوست داریم، نه فقط به دلیل خوب بودن آنها، بلکه به این دلیل که روح‌القدس چشم‌ها، گوش‌ها و قلب‌های ما را برای درک پیغام نهفته در آنها گشوده است. ما با شخصیت‌های مثل‌های عیسی هم‌ذات‌ پنداری می‌کنیم، و مشتاقیم بارها آنها را بشنویم همان‌طور که در محبّت شگفت‌انگیز پدرمان آرامی می‌یابیم.

این مقاله در مجله تیبل‌‌تاک منتشر شده است.