۳ نکته‌ای که باید در مورد رساله‌ی دوم پطرس بدانید

۱. پطرس رسول، کلیساها را از خطرات تعالیم نادرست و بی‌دینی ناشی از آن برحذر می‌دارد.

پطرس نام این معلم‌های دروغین و کاذب را ذکر نمی‌کند، اما از نظرات او در دوم پطرس ۲: ۱-۳، مشخص است که آنها زمانی مسیحی بودند که از ایمان خود برگشته‌اند. پطرس آنها را به عنوان کسانی که بدعت‌های ویرانگر را معرفی کرده و تعلیم می‌دهند، و توصیف می‌کند که آنها استاد خود را که ادعا می‌کنند “آنها را خریده است” انکار می‌کنند، در حالی که تعداد زیادی از پیروانی را که به خداوند کفر می‌گویند جذب می‌کنند. تعلیم نادرست ناگزیر منجر به رفتار گناه آلود می‌شود. به دلیل ارتداد آنها، داوری خدا بر آنها قطعی است.

بر اساس چندین اشاره‌ای که پطرس به ما داده است، ممکن است این افراد از نامه‌های پولس برای توجیه رفتار آنتی‌نومیان (بدون شریعت) سوء استفاده کرده باشند. در دوم پطرس ۲: ۱۹، پطرس می‌نویسد: “و ایشان را به آزادی وعده می‌دهند‌، و حال آنکه، خود غلام فساد هستند.” او در دوم پطرس ۳: ۱۵-۱۶ ادامه می‌دهد که موضوعاتی در رساله‌های پولس وجود دارند “که فهمیدن آن‌ها مشکل است، و مردمان بی‌علم و ناپایدار آن‌ها را مثل سایر کتب تحریف می‌کنند تا به هلاکت خود برسند.” ظاهراً محتوای رساله‌های پولس در دوران رسولان تحریف شده بود، همانطور که در عصر ما نیز وجود دارد.

۲. پطرس در مورد خوانندگان خود، به عنوان کسانی که تنها از طریق ایمان در برابر خدا عادل‌شمرده شده‌اند، صحبت می‌کند.

پطرس می‌نویسد: “شَمعون پِطرُس، غلام و رسول عیسی مسیح به آنانی که ایمان گران‌بها را به مساویِ ما یافته‌اند، در عدالت خدای ما و عیسی مسیح نجات دهنده.” (دوم پطرس ۱: ۱). ایمانی که چنین جایگاهی را اِعطا می‌کند، هدیه‌ای از جانب خداست که از طریق عیسی مسیح - منبع عادل‌شمردگی خدا - داده شده است و بنابراین چیزی است که دریافت می‌شود (افسسیان ۲: ۸-۹). گفته می‌شود که همه کسانی که چنین ایمانی به آنها داده شده است، همان ایمان “ما” (رسولان) را دارند. ایمانداران این عادل‌شمردگی در برابر خدا را تنها از طریق ابزار ایمان به وسیله‌ی عیسی مسیح - که پطرس به ما می‌گوید خداست - به دست می‌آورند.

این عادل‌شمردگی در سراسر دوم پطرس با بی‌عدالتی معلم‌های دروغین و کاذب، و کسانی که از آنها پیروی می‌کنند در تضاد است. آنها زمانی راه عادل‌شمردگی‌ را می‌دانستند و ادعا می‌کردند که به مژده‌ای که پطرس و رسولان موعظه می‌کردند ایمان دارند، اما مدت‌هاست که از آن برگشته‌اند. پطرس می‌نویسد که بهتر بود آنها هرگز راه حقیقت را نمی‌شناختند (دوم پطرس ۲: ۲۱)، و در مقایسه آنها را با یکی از مقدسان عهدعتیق، نوح، که “واعظِ عدالت” بود (دوم پطرس ۲: ۵) مقایسه می‌کند. دریافت هدیه‌ی ایمان، عادل‌شمردگان را از کسانی که ناگزیر خود را در مقابل داوری خدا خواهند یافت، متمایز می‌کند زیرا آنها از حقیقت منحرف شده‌اند - موضوعی بسیار جدی که پطرس در سراسر فصل دوم این رساله به آن می‌پردازد.

۳. پطرس به ما اطلاع می‌دهد که معلم‌های دروغین و کاذب، بازگشت عیسی را انکار می‌کنند.

پطرس قبلاً بودن با خداوند را در کوه تبدیل (دوم پطرس ۱: ۱۶-۲۱) توصیف کرده است، جایی که او شاهد جلال خداوند بود، و این اساس اعتماد پطرس به وعده‌های خداوند می‌شود.

در دوم پطرس ۳: ۳-۷، پطرس به خوانندگان خود هشدار می‌دهد و می‌گوید:

«و نخست این را می‌دانید که در ایّام آخر مُستَهزئین با استهزا ظاهر خواهند شد که بر وفق شهوات خود رفتار نموده، خواهند گفت، کجاست وعده‌ی آمدن او؟ زیرا از زمانی که پدران به خواب رفتند، هر چیز به همین‌طوری که از ابتدای آفرینش بود، باقی است.»

پطرس هشدار می‌دهد که دنیایی که مدت‌ها پیش، در عهدعتیق، (در زمان نوح) وجود داشت “عالمی که آن وقت بود، در آب غرق شده، هلاک گشت؛ لکن آسمان ‌و‌ زمین الان به همان کلام برای آتش ذخیره شده، و تا روز داوری و هلاکت، مردم بی‌دین نگاه داشته شده‌اند.”

سردرگمی در مورد بازگشت خداوند ما در کلیسای اولیه رایج بود (می‌توان برای پرسش و پاسخ‌ها در مورد آخرالزمان به دو رساله‌ی پولس به تسالونیکیان مراجعه کرد)، همانطور که در زمان ما نیز وجود دارد. مفسران پیشگویی‌های کتاب‌مقدّس پیش‌بینی‌های افراط آمیز و نامعتبر زیادی در مورد آمدن دوم عیسی مسیح کرده‌اند که باعث شده تا غیرمسیحیان دیگر به تعالیم کتاب‌مقدّس مبنی بر بازگشت عیسی برای زنده کردن مردگان، داوری جهان، و نو کردن همه چیز، توجهی نکنند.

پطرس برای تسلی خاطر شنوندگان خود به آنها یادآوری می‌کند:

«خداوند در وعده‌ی خود تأخیر نمی‌نماید، چنان‌که بعضی تأخیر می‌پندارند، بلکه بر شما تحمّل می‌نماید، چون نمی‌خواهد که کسی هلاک گردد، بلکه همه به توبه گرایند. لکن روز خداوند چون دزد خواهد آمد؛ که در آن آسمان‌ها به صدای عظیم زایل خواهند شد، و عناصر سوخته شده، از هم خواهد پاشید، و ‌زمین و کار‌هایی که در آن است، سوخته خواهد شد.» (دوم پطرس ۳: ۹-۱۰)

بنابراین، پطرس اعلام می‌کند که استهزاکنندگان باید مراقب باشند، اما قوم خدا همچنان به جلالی که خواهد آمد، امیدوار است، زیرا “ولی به‌حَسَبِ وعده‌ی او، منتظر آسمان‌های جدید و زمین جدید هستیم که در آن‌ها عدالت ساکن خواهد بود.” (دوم پطرس ۳: ۱۳).

این مقاله بخشی از مجموعه «هر کتاب از کتاب‌مقدس: ۳ نکته‌ای که باید بدانید» است.

این مقاله در وب‌سایت لیگونیر منتشر شده است.