۳ نکته‌ای که باید در مورد غلاطیان بدانید

۱. غلاطیان از انجیل پولس به‌عنوان پیامی از جانب مسیح دفاع می‌کند.

برخی از خوانندگان ممکن است ندانند که مخالفان، مشروعیت رسالت پولس را در غلاطیه مورد هجمه قرار دادند. آن‌ها ادعا می‌کردند که خدمت رسولانی پولس حقیقی نیست، زیرا در دوران خدمت زمینی مسیح، از شاگردان او نبود. علاوه بر این، آنان بر این باور بودند که انجیل پولس با انجیلی که پطرس، یوحنا و یعقوب در اورشلیم تعلیم می‌دادند، در تضاد است. به عبارت دیگر، این مخالفان مدعی بودند که انجیل پولس نه تنها تحریفی از تعالیم رسولان اورشلیم است، بلکه اساساً به آموزه‌های آنان وابسته است.

از این رو، پولس در دو فصل نخست غلاطیان، از اعتبار انجیل خود دفاع می‌کند. او تأکید می‌کند که پیامی که وی اعلام می‌کرد، مستقیماً و به گونه‌ای ماوراءالطبیعه، از جانب خود عیسی مسیح، در مسیر دمشق بر او مکشوف شد. بنابراین، این پیام نه ساخته‌ی ذهن او بود و نه برگرفته از آموزه‌های دیگران، بلکه مستقیماً از جانب مسیح به او عطا شده بود. اما این پایان ماجرا نیست. چهارده سال بعد، هنگامی که پولس به اورشلیم سفر کرد، رسولان دیگر یعنی پطرس، یعقوب و یوحنا، پیام او را تصدیق کردند. آنان تأیید کردند که پیام پولس، همان انجیل راستینی است که خود نیز موعظه می‌کردند. در حقیقت، پولس حتی پطرس را به دلیل سازش درباره‌ی انجیل در انطاکیه، مورد سرزنش قرار داد (غلاطیان ۲: ۱۱-۱۴). پس، پولس در دو فصل نخست این رساله، نشان می‌دهد که پیام خود را بی‌واسطه از مسیح دریافت کرده و آن را تحریف نکرده است. همه‌ی رسولان، همان انجیل واحد را تعلیم می‌دادند.

۲. غلاطیان تعلیم می‌دهد که ما تنها از طریق ایمان عادل شمرده می‌شویم، نه از راه اعمال.

غلاطیان نخستین نامه‌ای است که در آن، پولس این حقیقت را آشکارا بیان می‌کند که ایمانداران نه از طریق اعمال شریعت، بلکه تنها از طریق ایمان به عیسی مسیح، عادل شمرده می‌شوند. مخالفان او بر این پافشاری می‌کردند که برای دستیابی به نجات، شخص باید شریعت را رعایت کند و مختون شود (غلاطیان ۵: ۲-۴؛ ۶: ۱۲-۱۳؛ همچنین پیدایش ۱۷: ۹-۱۴؛ اعمال رسولان ۱۵: ۱-۵). اما این مخالفان، این نکته را درک نمی‌کردند که با مرگ و رستاخیز عیسی مسیح، عهد جدید آغاز شده است. ایمانداران دیگر ملزم به رعایت الزامات شریعت موسی، از جمله ختنه، نیستند. در واقع، نجات همواره از طریق ایمان بوده است، چنانکه پولس با ذکر نمونه‌ی ابراهیم، این حقیقت را روشن می‌سازد (غلاطیان ۳: ۶-۹). اکنون که مسیح آمده است، آشکار شده که نجات نه از طریق اعمال شریعت، بلکه تنها از طریق ایمان به او میسر می‌شود.

مژده‌ی خوش این است که ما نه با تلاش و کوشش، بلکه تنها با ایمان به عیسی مسیح، در حضور خداوند عادل محسوب می‌شویم. اگر شریعت می‌توانست ما را عادل شمارد، پس مرگ مسیح بیهوده می‌بود (غلاطیان ۲: ۲۱). عادل‌شمردگی هرگز از طریق اطاعت انسانی حاصل نمی‌شود، زیرا خداوند، اطاعت کامل را می‌طلبد و هر آن کس که در انجام همه‌ی اوامر او قصور ورزد، مشمول لعنت خواهد شد (غلاطیان ۳: ۱۰). تنها راه رهایی از این لعنت، مرگ مسیح است که آن را به جای ما بر روی صلیب متحمل شد (غلاطیان ۳: ۱۳). بنابراین، غلاطیان نخستین نامه‌ای است که صراحتاً اعلام می‌کند که ایمانداران تنها به واسطه‌ی فیض، تنها از طریق ایمان، و تنها در مسیح، برای جلال خداوند نجات می‌یابند.

۳. غلاطیان بر اطاعت هدایت‌شده توسط روح‌القدس تأکید دارد.

پولس در این رساله، بر اهمیت اطاعت نیز تأکید می‌کند. اما این اطاعت، مبنای عادل‌شمردگی ما یا رابطه‌ی درست ما با خدا نیست. تنها مبنای این‌ها، مرگ و رستاخیز عیسی مسیح است که گناهان ما را می‌آمرزد و عدالت خود را به ما عطا می‌کند. با این حال، نباید چنین نتیجه گرفت که اطاعت، بی‌اهمیت است.

پولس با قاطعیت تمام هشدار می‌دهد که کسانی که درگیر اعمال نفسانی هستند، وارث ملکوت خدا نخواهند شد (غلاطیان ۵: ۱۹-۲۱). به طور مشابه، کسانی که در جسم می‌کارند، فساد را درو خواهند کرد، اما کسانی که در روح می‌کارند، از حیات جاودانی بهره‌مند خواهند شد (غلاطیان ۶: ۸). زندگی نوین ایمانداران، نه از جانب خودشان، بلکه از جانب روح‌القدس است و با انجیل فیض در تضاد نیست. ایمانداران برای اطاعت، به قدرتی ماورایی نیاز دارند که آن را از روح‌القدس دریافت می‌کنند. از این رو، پولس ایمانداران را ترغیب می‌کند که در روح گام بردارند (غلاطیان ۵: ۱۶)، توسط روح هدایت شوند (غلاطیان ۵: ۱۸)، میوه‌ی روح را به بار آورند (غلاطیان ۵: ۲۲-۲۳)، با روح همگام باشند (غلاطیان ۵: ۲۵)، و در روح بکارند (غلاطیان ۶: ۸). پولس به شریعت‌گرایی نمی‌گراید، زیرا اطاعت ایمانداران کاملاً وابسته به فیض الهی است.

نتیجه‌گیری

سه نکته در غلاطیان برجسته هستند. نخست، پولس به‌واسطه‌ی فیض مسیح در مسیر دمشق، به‌عنوان رسول خوانده شد. دوم، انجیل تعلیم می‌دهد که ما تنها از طریق ایمان عادل شمرده می‌شویم، نه از طریق اعمال، و این عادل‌شمردگی ما، بر اساس مرگ و رستاخیز عیسی مسیح است، او که به‌جای ما مرد و لعنتی را که سزاوارش بودیم، متحمل شد. سوم، ایمانداران، زندگی جدیدی را نه بر اساس نیروی خود، بلکه به‌واسطه‌ی قدرت روح‌القدس تجربه می‌کنند، نه برای کسب شایستگی در حضور خدا، بلکه به‌خاطر عمل پر فیض او در زندگی‌شان.

این مقاله بخشی از مجموعه «هر کتاب از کتاب‌مقدس: ۳ نکته‌ای که باید بدانید» است.

این مقاله در وب‌سایت لیگونیر منتشر شده است.