آیا عیسی دارای یک ذات بود، یا دو ذات؟

در سال 451، کلیسا، شورای بزرگ کالسدون، یکی از مهم‌ترین شوراهای کلیسایی تمام دوران را تشکیل داد. این شورا برای مبارزه با بدعت‌های متعددی فراخوانده شد که مهم‌ترین آنها بدعت مونوفیزیت بود. واژه مونوفیزیت دارای یک پیشوند و یک ریشه است. پیشوند mono به معنای "یک" است و ریشه phusis به "ذات" ترجمه شده است. بنابراین مونوفوزیس یا مونوفیزیت به سادگی به معنای «یک ذات» است.

مونوفیزیت‌ها مدعی بودند که عیسی دارای دو ذات نیست، یک ذات الهی و یک ذات انسانی، بلکه فقط یک ذات دارد. آن ذات واحد نه کاملاً الهی بود و نه کاملاً انسانی. بسته به اینکه یک شخص چگونه به آن می‌نگریست، ذات انسانی خدایی شده یا ذات الهی انسانی شده بود. این بدعت به دو دلیل بسیار جدی بود. از یک سو، الوهیت کامل مسیح را انکار می‌کرد. از سوی دیگر، انسانیت واقعی عیسی را انکار می‌کرد. در برابر آن، شورای کالسدون اعلام کرد که مسیح کاملاً vere homo و vere Deus است، یعنی «انسان واقعی و خدای واقعی»، که دو ذات در یک شخص دارد.

مسیح کاملاً vere homo و vere Deus بود، یعنی «انسان واقعی و خدای واقعی»، که در یک شخص دو ذات داشت.

چگونه باید اتحاد یک ذات انسانی و یک ذات الهی را درک کنیم؟ کتاب‌مقدس می‌گوید که در تجسم، شخص دوم تثلیث ماهیت انسانی به خود گرفت. با این حال، هنگامی که او جسم، یعنی ذات انسانی را گرفت، آن ذات انسانی را تبدیل به ذات خدایی نکرد. آن ذات انسان، انسان ماند.

شورای کالسدون در پرداختن به راز تجسم و تأیید دو ذات عیسی، این‌طور اعلام کرد که دو ذات او کاملاً با هم متحد شده‌اند به گونه‌ای که نه به‌جای هم در آمده‌ یا مخلوط شده‌اند، و نه تقسیم یا از هم جدا شده‌اند. ما نمی‌توانیم آن‌ها را مانند مونوفیزیت‌ها با هم مخلوط کنیم، جسم را به خدا تبدیل کنیم یا روح را تبدیل به انسان کنیم. در عین حال هرگز نباید آنها را از هم جدا کنیم. آنها همیشه و همه جا متحد هستند. چهار نکته که در شورای کالسدون رد شده‌اند، بیشتر با این عبارت مشخص می‌شوند، "هر ذات ویژگی‌‌های خود را حفظ می‌کند." یعنی در تجسم، پسر هیچ یک از صفات خود را تسلیم نکرد. ذات الهی هنوز جاودانه، نامتناهی، دانای کل، همه جا حاضر و قادر مطلق است. همه صفاتی را که به خدا تعلق دارد، بروز می‌دهد. زمانی که خداوند در عیسی ماهیت انسانی به خود گرفت، خدا بودن را متوقف نکرد. در عین حال، ماهیت انسانی، صفات خاص خود را حفظ کرد، یعنی محدود، دارای حد و مرز و ناتوان از حضور همزمان در بیش از یک مکان، محدود در دانش و محدود در قدرت. همه آن صفات انسانی به‌عنوان صفات انسانیت عیسی باقی ماندند.

این مقاله در وب‌سایت لیگونیر منتشر شده است.