سرور سلامتی

تصور کنید کشوری را که روزگاری گرامی می‌داشتید اکنون چندپاره، نابسامان، توسط رهبری فاسد غصب‌ شده‌است، توسط قدرت‌های عظیم بین‌المللی در مخاطره و ظاهرا در آستانه‌ی سقوط قرار دارد. تصور کنید بهترین رهبران شما به‌دلیل شخصیت ضعیف، بلاتکلیفی و نامعقول بودن متحدان بین‌المللی زمین‌گیر شده‌اند. شرایط سیاسی و فرهنگی اورشلیم در قرن هشتم پیش از میلاد با توجه به این نگرانی‌های بغرنج شکل‌‌ گرفته‌است و بی‌درنگ زمینه‌ی نبوت اشعیا ۹: ۶–۷ را فراهم‌آورد. پادشاهی شمالی اسرائیل در مقابل خواهر خود یهودا در جنوب قرار گرفت، به همراه ائتلافی بدخواهانه با سوریه در شمال، ائتلافی که منجر به نابودی هر یک از طرفین خود توسط ارتش آشوریان شد. یهودا با کاهش احتمال بقا به حال خود واگذاشته‌شد.

در چنین شرایط وخیمی، اشعیا از پیشگوئی امیدبخشی سخن گفت در مورد کودکی که برای پادشاهی زاده می‌شود و احیاء ملی و بین‌المللی برای جهان به ارمغان می‌آورد.

این بخش با مطمئن ساختن مخاطبان جنوبی از اینکه پادشاهی شمالی در زمره‌ی احیاشوندگان از تبعید قرارخواهدگرفت، آغاز شد(9: ۱). احیاء و بازگشت در آینده شامل تمام فرزندان اسرائیل می‌شود، حتی آن قبایل شورشی در پادشاهی شمالی(نگاه کنید به حزقیال ۳۷: ۱۶-۱۷). حتی برای شمال و پایتخت آن، سامره، تاریکی تبعید روزی به‌پایان خواهد رسید، و آفتاب رهایی و بازگشت طلوع خواهد کرد و پادشاه جدید ظهور خواهند کرد. انجیل متی نشان می‌دهد که چگونه احیاء پادشاهی در خدمت عیسی مسیح ظهور می‌کند (متی ۴: ۱۲-۱۶). او نوری است که در تاریکی می‌درخشد.

از منظر اشعیا، آنچه مهم است این است که در این احیای پیش‌رو شاهد اتحاد مجدد دو پادشاهی اسرائیل به‌دست پادشاهی از نسل داوود خواهد بود (نگاه کنید به دوم سموئیل ۱۴:۷). تولد این کودک نشانه‌ی پایان رنج آنها در تبعید خواهد شد. این کودک در اشعیا ۹ پادشاه جدیدی است که پایه‌گذار دوران احیا برای خلق خداوند بعد از سال‌های طولانی تبعید است.

اشعیا ۹: ۱-۷ مراسم تاج‌گذاری را تداعی می‌کند که در آن عناوین سلطنتی با صدای بلند در مقابل مخاطبان شرکت‌کننده و مقامات عالی خوانده می‌شود. در این حالت، هر عنوان خصوصیات برتر نماینده‌ی سلطنتی جدید را به‌تصویر می‌کشد که به او خدمت خواهند‌کرد همچنان که او پادشاهی آینده‌ی خویش را به‌عنوان نوری که جایگزین تاریکی تبعید است، پایه‌گذاری می‌کند.

مشیر. معنای این عنوان ممکن است برای مخاطب امروزی نامفهوم باشد. مشیر در این مورد شامل یک استاد خرد و تعالیم آن است. این مشاور خردمند می‌توانست در دربار پادشاه خدمت کند، که به‌نوبه‌ی خود به‌عنوان سرپرست قضایی این سرزمین حکم می‌راند. پادشاه احیا‌کننده، با این حال، در تمام زمینه‌های خرد، مانند سلیمان در گذشته، سرآمد خواهد‌بود، اما او خود مشاوری با جنبه‌های اعجاب‌انگیز خواهد بود که توصیه‌های او با شگفتی تصدیق‌کنندگان همراه است (متی ۱۲: ۴۲؛ لوقا. ۱۱: ۳۱؛ اول قرنتیان ۱: ۲۴). به همین ترتیب، او مسئله‌ی رهبری ضعیف گذشته را حل خواهد نمود (اشعیا ۳:۳).

خدای قدیر. این عنوان نشان می‌دهد که پادشاه با حاکمیت الهی از طرف کسی شناخته‌ می‌شود که اقتدار وی برگرفته از او است. این پادشاه مانند پادشاه اول اسرائیل، شائول، نخواهد بود کسی که "در نظر خود كوچك بودی" (اول سموئیل ۱۵: ۱۷)، تزلزلی که منجر شد تا او مردم را به سمت اهداف خود و نه غایت خداوند هدایت کند. پادشاه احیا‌کننده، به‌عنوان پادشاه حاکم الهی شناخته خواهدشد، از طرف کسی که او، و هر قدرت زمینی دیگری، اقتدار خویش در زمین را از او دریافت می‌کند (متی ۲۸: ۱۸).

پدر سرمدی. این عنوان دربردارنده‌ی ویژگی دیگری از تاج و تخت است: پادشاه به‌عنوان پدر ملت. مسیحیان به‌یاد خواهند داشت که پدر بودن خداوند زمینه‌ی اصلی دعایی است که عیسی به شاگردان خود آموخت(۹:۶). در دعا، شخص ایمان‌دار تشویق می‌شود تا خدا را در دعا پدر خود بداند، پدری که پادشاهی او خواهد آمد و کسی که سلطنت او باید در قلمرو زمینی و نیز آسمانی انجام شود. در اشعیا ۹، عبارت "پدر" به‌معنای دلالت‌ ضمنی بر صمیمیت نزدیک به‌ همان‌ میزان احترامی نیست که شخصی نسبت به پادشاه قائل می‌شود (یوحنا ۳۰:۱۰؛ ۱۴: ۹-۱۰).

سرور سلامتی. آخرین عنوان اشاره به فراوانی و تمامیت قلمرو احیا‌شده در آینده دارد. عنوان "سرور" لزوما عنوانی با نفوذ کمتر در دولت نسبت به "پادشاه" نیست بلکه گروه بزرگی از مقامات رسمی حاکم را شامل می‌شود. نه‌تنها پسر داوود که خواهد آمد پادشاه خواهد بود، بلکه او در دوره‌ی شالوم- صلح و سلامتی، بر تمامی جماعت این پادشاهی- نیز حاکم خواهد بود. عدالت محقق خواهد شد. به مسکینان و مظلومان آسایش عطا خواهد‌ شد. و هر یک تمام و کمال در مسیر حرفه‌ی مقتدر شده‌ی خویش از سوی خداوند زندگی خواهند کرد (یوحنا ۱۷: ۲۰–۲۳؛ غلاطیان ۳: ۲۷-۲۹؛ فیلیپیان ۱: ۶).

برای اشعیای نبی، اطمینان او از احیای این پادشاهی و سرور آن دلیل بزرگی برای امید و شادمانی فراهم‌ آورد. دوران او زمان تاریکی بود و همچنان در حال تاریک‌تر شدن بود، اما خداوند با "غیرت" خود (۹: ۷) اجازه نخواهد داد تاریکی تا ابد پایدار بماند. ما شباهات بسیاری با مخاطبان اشعیا داریم. هرچه بیشتر به‌نظر می‌رسد خداوند در واقعیت‌های شوم تبعید غایب است، ادعای آمدن پادشاه احیاکننده نیز جدی‌تر می‌شود. ادعای ما مبنی بر بازگشت پادشاه نیز جسورانه است، اما ما پادشاهی را می‌شناسیم که اشعیا از او سخن می‌گفت. ما او را شناخته‌ایم و او برای ما باز خواهدگشت، و بازگشت او پر جلال خواهد ‌بود.

این مقاله در مجله تیبل‌‌تاک منتشر شده است.