موسی و بوته‌ی مشتعل

روایت آشنای موسی و بوته‌ی مشتعل باعث حیرت و شگفتی می‌شود، اما آیا می‌دانید انگیزه‌ی خدا چه بود که اینطور خودش را به موسی آشکار کرد؟ در این مجموعه‌، آر. سی. اسپرول، گزارش کتاب مقدسی ملاقات موسی با خدای قدوس را بررسی می‌کند، ملاقاتی که زندگی‌اش را تغییر داد. او در ده جلسه، مفهوم ظهور خدا در بوته‌ی مشتعل و ارزش کلامش را به موسی توضیح می‌دهد. بعلاوه، دکتر اسپرول نشان می‌دهد که چگونه ملاقات خدا و موسی بر زمین مقدس نشانه‌ی آمدن عیسی مسیح بود.

با وجود همه‌ی سختی‌ها و کشمکش‌هایی که یوسف در طول بردگی در مصر متحمل شد، از شناسایی و تشخیص دست حاکمانه‌ی خدا در همه‌ی وقایع زندگی‌اش دست نکشید. یوسف در پاسخ به توبه‌ی برادرانش گفت: " شما درباره‌ی من بد اندیشیدید، لیکن خدا از آن قصد نیکی کرد." عنوان مشیت الهی تا وقایعی که در آغاز کتاب خروج گزارش شده، ادامه می‌یابد. همانطور که برادران یوسف می‌خواستند او را نابود کنند، فرعون می‌خواست همه‌ی نوزادان عبری پسر را نابود کند. در عوض، خدا از این حکم شریرانه استفاده کرد تا خادمش، موسی را حفظ کند و او را در خانه‌ای بگذارد که به جمیع "حکمت مصریان" دسترسی داشته باشد (اعمال 22:7). درس اول مجموعه‌ی ما، واسط عهد قدیم را معرفی می‌کند و زمینه‌ی تاریخی را که خدا او را در آن قرار داد، توضیح می‌دهد.

درس ۱: دست نامرئی خدا

حتماً مناظر بیابان، بسیار متفاوت‌ از مناظری بود که موسی در کاخ‌های اشرافی مصر شاهدش بود. در ظاهر، افول موسی از قدرت و آوازه به بی‌نامی و اقتدار بر وحوش زبان بسته، مانند تنزل جاودانی به نظر می‌رسید. اما خداوند هر دو جایگاه موسی را مقدر کرده بود و هریک، توانایی‌ها و استعدادهای مورد نیاز برای رهبری قوم خدا به خارج از مرزهای مصر را پرورش می‌داد. خدا با حکمت‌اش، موسی را با غنی‌ترین تعالیم زمانش آماده کرد و او را با فروتنی و صبر تجهیز کرد تا رهبری و مراقبت بعضی از سرکش‌ترین موجودات روی زمین را برعهده گیرد.

درس 2: بوته‌ی مشتعل

تصویر آتش معمولاً حس وحشت و ترس ایجاد می‌کند. آتش می‌تواند نابود کند و به بدترین شکل ویران کند و این واقعیت ما را وادار می‌کند که وقتی به این عنصر قدرتمند فکر می‌کنیم، این حقایق را به یاد آوریم. درنتیجه، وقتی خدا از آتش در تجلیاتش استفاده می‌کند، باعث می‌شود که فقط به خشم و غضب او فکر کنیم. درحالیکه کتاب مقدس داوری و محکومیت خدا را با آتش نشان می‌دهد، این عنصر فقط جوانب کیفری اراده‌ی خدا را به همراه ندارد. آتش، برای سرما و خستگی، گرما فراهم می‌کند و مواد مختلط و ناخالص را خالص می‌کند. جلال شِکینا نمی‌تواند در گناه ساکن شود و باید آن را با خلوصش بسوزاند. اما مسیحیان می‌توانند به این واقعیت امیدوار باشند که مسیح گرمای خشم خدا را متحمل شد و قومش را از طریق روحش خالص ساخت، ما را در معرض و دسترسی جلال تابناک خدا قرار داد و نیازی نیست که از آن بترسیم.

درس 3: آتشی فرو برنده

تمایل به نادیده گرفتن عمل خدای تثلیث در عهدعتیق، به‌عنوان یک مشکل واقعی در مسیحیت باقی می‌ماند. گاهی اوقات مسیحیان، اعمال بزرگ و تاریخی نجات در عهدعتیق را فقط به شخص اول تثلیث، پدر، نسبت می‌دهند. اما چنانکه یوحنا در باب اول انجیل‌اش توصیف می‌کند: «در ابتدا کلمه بود و کلمه نزد خدا بود و کلمه خدا بود.... همه چیز به واسطه‌ی او آفریده شد.» شخص دوم و سوم تثلیث (پسر و روح، به ترتیب) در همبستگی با پدر عمل کردند تا وقایع را به نقطه‌ی اوج تاریخ هدایت کنند: تجسم پسر خدا. همانطور که این درس نشان می‌دهد، جلال شکینا، نقش مهمی در این وقایع داشت و پسر خدا، سهم خاصی در ظهور جلال در خلقتش داشت.

درس ۴: فرشته‌ی خداوند

عهدجدید تعلیم می‌دهد که مسیحیان به‌عنوان بدن ایمانداران، نباید از جمع شدن در جماعت برای پرستش گروهی غافل شوند. اگرچه شاید شکل پرستش در جماعت‌ها و فرقه‌های گوناگون متفاوت باشد، اما اصل آن یکسان است: جاییکه بدن مسیح با هم جمع می‌شود، مسیح، نجات‌دهنده‌ی قدوس و پاک ما در آنجاست. تشخیص این حقیقت شگفت‌انگیز باید ما را برانگیزاند تا آماده‌سازی برای ورود به قلمرو مقدس نجات‌دهنده‌مان را از نو ارزیابی کنیم و تا ما را از داشتن دیدی منفی نسبت به امتیاز جمع شدن به عنوان بدن مسیح بازدارد. اگرچه ممکن است شجاعانه به چهره‌ی رهایی‌دهنده‌مان نگاه کنیم، چون او با مرگ و رستاخیزش، دستانش را به سوی ما باز کرد، اما باید محبت و احترام خود را به خدا، نجات‌دهنده‌مان، نشان دهیم.

درس ۵: زمین مقدس

اکثر انسان‌ها به وجود یک خدای غیرشخصی و غیراخلاقی اعتقاد دارند، خدایی که مشابه نیروی طبیعت عمل می‌کند. چون این وجود، معیارهای اخلاقی ندارد تا آن را بر نظام آفرینش تحمیل کند، دارندگان این دیدگاه‌ها، آزادی برای زندگی دل‌خواه و زندگی بدون محدودیت را اعلام می‌کنند. اما حقیقت این است که این اشخاص، خود را اسیر گناه و بی‌ایمانی کرده‌اند، امید به نجات از گناه و جایگاه محکومیتشان را از خود برمی‌دارند. مکاشفه‌ی خداوند در خروج باب 3 به‌عنوان "هستم آنکه هستم"، یک خدای شخصی و اخلاقی، تقاضای والای خدا را از مخلوقاتش نشان می‌دهد، اما امید به نجات و رستگاری را نیز ارائه می‌کند، و راه دیگری وجود ندارد.

درس ۶: من هستم: نام خدا

انسان‌ها، ایده‌ی خودمختاری را دوست دارند. ظاهراً کل مخمصه‌ی انسانیت که توسط دنیای بی‌دین نشان داده شده، در جستجو برای آزادی و استقلال از هر اتصالی خلاصه می‌شود. این تصور با واقعیت مقابله می‌کند و همین اشتیاق برای این نوع وجود، بشر را در باغ عدن در گناه فرو برد. انسان‌ها به‌عنوان مخلوقات، برای آغاز وجود و تداومشان به خدا وابسته‌اند. این باید در دل قوم خدا خوشی عظیمی ایجاد کند، چون خداوند تغییرناپذیر، مهربان و بسیار حکیم، وجود ما را در کف دستش دارد و تضمین می‌کند که همه چیز را برای خیریت کسانی که دوستش دارند، به کار برد.

درس 7: من هستم: وجود خدا

فرضیه‌ی خلق الساعه به‌عنوان پاسخ به منشأ جهان، در قلمرو مطالعه‌ی علمی در گردش است. چیزی که خود به خود از هیچ، به صورت جهان شکوفایی که امروز شاهدش هستیم، بوجود آمده است. این مفهوم بسیار بیهوده و پوچ است و گاهی اوقات، مسیحیان را شوکه و مشکوک می‌کند. چگونه کسی می‌تواند از چنین آموزه‌ای پیروی کند؟ اما این بی‌ایمانی مسخره نباید ما را متعجب کند. پولس در رومیان باب ۱ به ما می‌گوید: "زیرا هر چند خدا را شناختند، ولی او را چون خدا تمجید و شکر نکردند بلکه در خیالات خود باطل گردیده، دل بی فهم ایشان تاریک گشت" (21:1). ما باید انتظار داشته باشیم که بی‌ایمانان حقیقت را انکار کنند و این باید منجر به شکرگزاری از خداوندمان شود، که وقتی ما هم بر بی‌ایمانی اصرار می‌ورزیدیم، او نور را در تاریکی دلهای‌مان تابانید.

درس 8: من هستم: قائم به ذات بودن خدا

خیلی اوقات مسیحیان به تصاویر عالی عهدعتیق نگاه می‌کنند و به اعمال و دستاوردهایشان جنبه‌ی آرمانی می‌بخشند. کتاب مقدس به‌وضوح این اشخاص را تمجید می‌کند، ازجمله، ابراهیم، موسی و داوود، به‌عنوان مردان بزرگ ایمان و ایستادگی. اما تصویر کامل این اشخاص را نیز به تصویر می‌کشد، گناهشان را در کنار اطاعتشان مشخص می‌کند. برخلاف آنها، نجات‌دهنده‌ی عظیم ما، عیسی مسیح، گناه را نشناخت و هرگز از مسیر باریکی که به جلجتا، قبر و بعد به دست راست پدر منتهی می‌شد، منحرف نشد. اگرچه پدران روحانی ما بزرگ بودند، این درس به وضوح، برتری عظیم نجات‌دهنده‌مان، عیسی را آشکار می‌کند، کسی را که مرگ نتوانست نگاه دارد و دشمنان نتوانستند بر او غلبه کنند.

درس 9: مأموریت الهی

کتاب مقدس شامل روایت‌هایی شگفت‌انگیز درباره‌ی شاهکارهای معجزه‌آسایی است که توسط نمایندگان و خادمان خداوند انجام شد. گاهی اوقات، مسیحیان در ماهیت معجزه‌آسای داستان‌ها گُم می‌شوند و نمی‌توانند خودشان هدف این معجزات را شناسایی کنند. به غیر از دستگیری از قوم خدا در آشکار ساختن محبت خدا در فیض و مهربانی، معجزات، بیش از همه اشخاص را به‌عنوان خادمان خداوند تأیید کرده و به کلام خدا که آنها را احاطه کرده، حقانیت می‌بخشید. عیسی، کلمه‌ی حقیقی و زنده‌ی خدا، بیش از تمامی خادمان خداوند معجزه کرد و آن هم در مدت زمانی بسیار کوتاه‌تر از آنها. این ماهیت منحصر به فرد نجات‌دهنده‌مان، پسر خدا، لوگوس، را به ما یادآوری می‌کند که در او پُری خدا در قدرت و شکوه آشکار شد.