خب در درس گذشته، داشتیم موضوع روز پنتیکاست رو بررسی می‌کردیم. و یکی از موضوعاتی که بهش فکر می‌کردیم و تلاش می‌کردیم تا باهم یاد بگیریم، این بود که پنتیکاست، یک روی‌داد منحصر به فرد بود. شبیه جسم پوشیدن مسیح هست. مثل مصلوب شدن مسیح هست. مانند رستاخیز مسیح هست. همچون صعود مسیح هست. یک روی‌داد تکرارناپذیر هست.

و درعین‌حال، مثل مصلوب شدن، قیام کردن و صعود عیسی به آسمان، ما در بخشی از این روی‌دادها سهیم هستیم. ما در مسیح، شراکت داریم. یعنی کلام مقدس خدا درباره‌ی ما می‌گه که با مسیح، مصلوب شدیم. کلام مقدس خدا می‌گه که ما با مسیح، برخیزانیده شدیم. درواقع، پولس در رساله‌ی به کولسیان می‌گه که ما به‌نوعی با مسیح، بالا برده شدیم و زندگی‌های ما با مسیح و با خدا هم‌راستا هست و زمانی‌که مسیح در جلال و قوت برگرده، میاد تا ما رو دوباره با خودش متحد کنه.

خب، ما چه‌طور در روز پنتیکاست در  هدیه روح‌القدس، سهیم و شریک می‌شیم؟ یکی از برجسته‌ترین کتاب‌ها درمورد روح‌القدس، کتابی هست با عنوان کار روح‌القدس که حدود صد سال پیش، توسط نویسنده‌ی برجسته هلندی به‌نام آبراهام کویپر نوشته شده. ایشون در این کتاب، تصویر زیبایی ارائه می‌ده و شهری رو توصیف می‌کنه که توش یک سیستم آب‌رسانی جدید ساخته شده و شهردار اون‌جا میاد و با نهایت شکوه و هیجان، اون سیستم رو افتتاح می‌کنه و از اون موقع به بعد، آب دیگه برای همیشه در دسترس قرار می‌گیره. بعدها ولی این سیستم رو توسعه می‌دن. افرادی میان و خونه می‌سازن. و به‌تدریج، توسعه پیدا می‌کنه و کسان دیگری هم میان و خونه‌های خودشون رو می‌سازن و آب خونه‌ها رو به همون سیستمی وصل می‌کنن که قبلا ساخته شده بود.

و این روش عهد جدید هست که به ما یاد بده که به ارتباط خودمون با روز پنتیکاست فکر کنیم. در روز پنتیکاست، عیسی وعده‌ی یحیا رو تحقق بخشید که گفته بود: ''من شما را تنها به آب، تعمید می‌دهم.''، ''او شما را به روح‌القدس، تعمید خواهد داد.'' در روز پنتیکاست، اون واقعه‌ی عظیم تعمید به روح‌القدس، اتفاق افتاد. ولی یادتون هست که بعداً پولس در رساله‌ی اول به قرنتیان ۱۲: ۱۳ می‌گه: ''همه‌ی ما که از آن عیسی مسیح هستیم، به روح‌القدس نیز تعمید یافتیم. به مسیح، ایمان آورده‌ایم تا در برکت عطیه‌ی روح خداوند عیسی که به ما عطا شده است، سهیم گردیم.''

و در این قسمت از درس‌ها و مطالعاتمون، دیگه می‌خواهیم از بررسی مقوله‌ی‌ روح‌القدس در کلام مقدس خدا به مأموریت و کار روح‌القدس در زندگی‌های تک‌تک ایمان‌داران مثل خودمون، تغییر جهت بدیم. در این راستا، عیسی در انجیل یوحنّا ۱۶: ۸ تا ۱۱ فرموده: ''و چون روح‌القدس آید، جهان را بر گناه و عدالت و داوری ملزم خواهد کرد...'' و این موضوع، در روز پنتیکاست، رخ می‌ده. مردم در پنتیکاست، پیغام انجیل رو با گوش خودشون می‌شنون و قدرت عظیم روح‌القدس رو به چشم خودشون می‌بینن. به گناهانشون ملزم می‌شن و میان و به مسیح، ایمان میارن.

حالا پرسش این‌جاست که: «روح‌القدس چه‌طور در راهنمایی ما به ایمان به عیسی مسیح، دخیل هست؟» و بخشی از پاسخ به این پرسش، اینه که روح‌القدس با کار تولّد تازه و بخشیدن حیات نو به ما این کار رو انجام می‌ده. و البتّه عبارت مشهور مرتبط با این بخش رو می‌تونیم در فصل سوّم از انجیل یوحنّا بخونیم. یک توصیف بی‌نظیر از گفت‌وگوی بین خداوند عیسی و این فریسی برجسته یعنی نیقودیموس رو شاهد هستیم که شرحش در انجیل یوحنّا ۳: ۱ اومده یعنی درباره‌ی نیقودیموس که یکی از رهبران یهودی بود و بعدها عیسی ازش به‌عنوان یک الاهی‌دان برجسته یاد می‌کنه.

در انجیل یوحنّا ۳: ۱۰، عیسی این‌طور پاسخ می‌ده: ''... آیا تو معلّم اسرائیل هستی و این‌را نمی‌دانی؟'' این‌جا با یک انسان برجسته روبه‌رو هستیم. نیقودیموس یک فریسی هست. عمیقاً به منش پارسایی و عدالت، التزام داره. یک حسّ حق‌شناسی عمیق در اون وجود داشت. اون میاد پیش عیسی و طوری بهش احترام می‌گذاره که خیلی از فریسیان، این کار رو نمی‌کردن. و نیقودیموس، یک الاهی‌دان برجسته در اسرائیل بود که نامش سر زبان هر کسی بود.

اگر شما دنبال یک مشورت الاهیّاتی بودین، همه بی‌درنگ، نام نیقودیموس، یادشون میومد. ولی عیسی بهش فرمود: ''... آیا تو معلّم اسرائیل هستی و این‌را نمی‌دانی که تجربه‌ی تولّد تازه به چه معناست؟'' منظورم اینه که این موضوع، درعین برجستگی بسیاری که داره، خیلی حسّاس و جنجالی هم هست. یعنی ممکنه سروکار زیادی هم با مقوله‌ی دین و مذهب داشته باشه و ازش به‌خوبی سر در بیاره؛ ولی درعین‌حال، هرگز این تجربه‌ی تولّد تازه رو از روح‌القدس نداشته باشه و نفهمه که روح‌القدس، تولّد تازه عطا می‌کنه.

اسقف رایلی که یک اسقف برجسته‌ی کلیسای اسقفی هست، در توصیف این آیات، می‌گه: «انسان می‌تونه خیلی از مسائل دینی رو ندیده بگیره و نجات رو داشته باشه، امّا نادیده گرفتن موضوعاتی که در این فصل اومده، گام گذاشتن در مسیری هست که به نابودی می‌ره.» پس خیلی ضروریه که ما در مسیری باشیم که درک کنیم منظور عیسی از چیزهایی که به نیقودیموس فرمود، چی بود. عیسی فرمود: «نیقودیموس تو باید تولّد تازه بیابی. باید از بالا متولّد بشی.»

در آموزه‌ها و الاهیّات مسیحی ما، واژه‌ی «تولّد تازه» معانی گسترده‌ای داره. یک چیز جالب هست که نمی‌دونم شما می‌دونین که عهد جدید، اصطلاح «تولّد تازه» رو فقط در دو موقعیّت به‌کار می‌بره. یکی در انجیل هست، اون‌جا که عیسی از نو شدن و تولّد تازه‌ی نهایی همه‌چیز صحبت می‌کنه؛ که در انجیل متّی فصل ۱۹ هست. پس این‌جا واژه‌ی «تولّد تازه»، به‌معنای احیاء و نو ساختن تمام هستی هست تا این‌که جلال خدا رو استنشاق کنه.

البتّه در یک‌جای دیگه، در رساله‌ی پولس به تیطس ۳، پولس درباره‌ی غسل تولّد تازه صحبت می‌کنه. هرچند واژه‌ی تولّد تازه، خیلی به‌کار نرفته، ولی گفتمان تولّد و تولّد تازه که ما رو ازطریق روح‌القدس به پادشاهی خدا وارد می‌کنه، خیلی متداول هست. برای همینه که خیلی مهمّه که ما بفهمیم عیسی داره چی می‌گه. و می‌خوام از شما خواهش کنم به چهار مورد بسیار برجسته در این عبارت خیلی مهم توجّه داشته باشین که ما رو کمک می‌کنه تا تعالیم خداوند عیسی رو درک کنیم.

پیش‌از هرچیز، توجّه داشته باشین که عیسی درباره‌ی منشاء این تولّد، چی می‌گه. معلّم معنوی و روحانی من از ۱۷ سالگی من به بعد در اسکاتلند، کشیش خیلی خوبی به‌نام ویلیام استیل بود. کلیسای اون در خیابان اصلی شهر آبردین قرار داشت. ایشون یک تابلو اعلانات خیلی بزرگ بیرون کلیسا گذاشته بود. یکی از علّت‌های این کار هم، وجود ایستگاه اتوبوسی در جلو کلیسا بود. باید عرض کنم که سیستم حمل‌ونقل درون‌شهری در اسکاتلند، در مقایسه با خیلی جاهای دیگر دنیا، خیلی خوبه. اتوبوس‌ها میومدن و در این ایستگاه توقّف می‌کردن و مردم هم می‌تونستن اون تابلو اعلانات رو ببینن.

و یادم میاد که یک هفته، اون کشیش، روی تابلو اعلانات جلو کلیسا، این کلمات رو نوشته بود: «شما باید از anothen، متولّد شوید. شما باید از anothen، متولّد شوید.» و مردم هم نگاه می‌کردن و فکر می‌کردن یک‌جای این جمله، ایراد داره. حتّی بعضی‌ها هم بهش زنگ می‌زدن و اینو می‌گفتن که دلیلش هم اون تابلو اعلاناتی بود که ویلیام استیل جلو کلیسا گذاشته بود. مردم می‌پرسیدن: «منظورت از  anothenچیه؟!» این واژه‌ی یونانی که در انجیل یوحنّا ۳ به‌کار رفته، درحقیقت به‌معنای اینه که چیزی از بالا به پایین نازل می‌شه.

یادتون میاد که وقتی عیسی مصلوب شد، پرده‌ی معبد از وسط، پاره شد؟ ترجمه ما می‌گه: «از بالا به پایین شکافت.» این همون اصطلاحی هست که به‌کار رفته. حتّی این‌جا هم در انجیل یوحنّا ۳ این موضوع باشکوه رو می‌گه، در اصل داره به ما می‌گه که: ''... او که از آسمان می‌آید، بالای همه است.'' از بالا میاد.

پس یعنی وقتی عیسی به نیقودیموس می‌گه: ''... باید شما از سر نو مولود گردید.'' منظورش اینه که تو باید از بالا متولّد بشی. تولّدی که قبلاً داشتی، یک تولّد زمینی و از پایین هست. تو قطعاً به‌خاطر مشیّت خدا به‌دنیا اومدی، تولّد تو ثمره‌ی عشق پدرت و مادرت بوده. تو یک تولّد زمینی داشتی.

ولی نیقودیموس، اگر تو خواسته باشی وارد پادشاهی و ملکوت خدا بشی؛ حتماً باید یک تولّد آسمانی داشته باشی. و این تولّد آسمانی ازطریق کار روح‌القدس، حاصل می‌شه. و عیسی در آیه‌ی ۵، با تأکید می‌گه که: ''آمین آمین، به تو می‌گویم اگر کسی از آب و روح مولود نگردد؛ ممکن نیست که داخل ملکوت خدا شود.'' و دوباره در آیه‌ی ۶، اساساً همین رو تکرار می‌کنه. ''آن‌چه از جسم مولود شد، جسم است و آن‌چه از روح مولود گشت، روح است.'' و بعد از این، عیسی از این تصویر باشکوه و زیبای وزیدن باد استفاده می‌کنه.

خب این کافی هست، درسته؟ واژه‌ی «پِنیوما» هم به‌معنای باد و هم به‌معنای روح هست. شما باد رو چه‌طور متوجّه می‌شین؟ باد رو نمی‌شه دید، امّا اثراتش رو می‌شه مشاهده کرد. و دقیقاً به همین شکل و روش، این برای هرکس که از روح خدا متولّد می‌شه، صدق می‌کنه. عیسی چه تعلیمی به نیقودیموس می‌ده؟ عیسی اساساً داره به نیقودیموس این تعلیم رو می‌ده که: «در این دنیا هیچ منبعی وجود نداره که بتونه از تو اون آدمی رو که باید باشی، بسازه، یعنی اگر بخواهی که بخشی از آسمان باشی.»

شما از جسم، متولّد شدین، ولی نیاز دارین تا از بالا مولود بشین و از روح‌القدس، متولّد بشین.. پس منشاء این تولّد تازه در روح‌القدس هست که از آسمان و بالا بر ما نازل می‌شه. ما در خودمون هیچ منبعی برای تولّد تازه دادن به خودمون نداریم. روح‌القدس هست که همه‌ی اون منابع رو دراختیار داره و تنها اون می‌تونه به ما تولّد تازه رو عطا کنه. دوّم این‌که این تصویری که مسیح ترسیم می‌کنه، چیزی رو درباره‌ی عطا کردن تولّد تازه و چگونگی بخشیدن اون به ما تعلیم می‌ده.

یادتون هست که عیسی دوباره در آیه‌ی ۸ چی فرموده. باد به هرجا که بخواد می‌وزه. شما می‌تونین صدای باد رو بشنوین. امّا نمی‌دونین از کجا میاد و نمی‌دونین به کجا می‌ره. شاید بتونین صحنه رو تصوّر کنین. شاگردان با عیسی در یک غروب، دور هم نشستن. بادی می‌وزه. شاید در بیرون خونه‌ای که عیسی در اون بود، چندتا درخت هم بودن.

شاید شما بتونین این صحنه رو تصوّر کنین که داره باد می‌وزه و برگ‌های درختان رو به‌آرامی تکون می‌ده و عیسی هم داره صحبت می‌کنه و می‌گه: «نیقودیموس، قضیه این‌طوریه. تنها وقتی تکان خوردن برگ‌ها رو می‌بینی، می‌تونی بفهمی جهت باد از کدوم طرف هست. چون باد به هر سمت که بخواد؛ می‌وزه. هرکس هم که از روح‌القدس، متولّد شده باشه، همین حالت رو داره.» امّا ممکنه ما در فهم این واژه‌ها اشتباه کنیم، چون ما مسیحیانی رو می‌شناسیم که هیچ‌کس ظاهراً نمی‌دونه که از کجا میان و به کجا می‌رن. و ممکنه از روی کج‌فهمی بگن که: «می‌دونی، کار روح‌القدس، باعث می‌شه روح تو آزاد بشه.»

ولی منظور عیسی هرگز این نیست. چیزی که عیسی قصد داره بگه، اینه که باد، تحت اختیار شما نیست. باد، از خواسته‌ی برگ‌های درختان، تبعیّت نمی‌کنه. باد با اقتدار می‌وزه، هرکس هم که از روح‌القدس، متولّد شده باشه، همین‌طوره. این قطعاً کار مقتدرانه خداست که ما مطلقاً در اون هیچ نقشی نداریم. تولّد تازه‌ای که خود خدا توسّط روح خودش عطا می‌کنه، با اقتدار و شاهانه هست.

و درحقیقت، این تعلیم بقیه‌ی عهد جدید هست، چون اینو در رساله‌ی اوّل پطرس ۱: ۲۳ می‌خونیم و بازتاب اون هم در رساله‌ی یعقوب ۱: ۱۸، دیده می‌شه. ''او محض اراده‌ی خود ما را به‌وسیله‌ی کلمه‌ی حق، تولید نمود تا ما چون نوبر مخلوقات او باشیم.'' می‌گه محض اراده‌ی خود. چه‌قدر فروتنانه. این‌طور نیست؟ آیا می‌دونین ما هنوز در عالم مسیحیّت خودمون، در انتظار هستیم، در انتظار این‌که خدا ۷۰٪ یا ۹۰٪ یا ۹۸٪ کار رو انجام بده؛ ولی همیشه چیزی وجود داره که ما باید سهم خودمون رو در اون انجام بدیم.

شما به همون اندازه که در تولّد اوّل خودتون سهمی نداشتین، در تولّد تازه‌ی خودتون هم نقش و دخالتی ندارین. سوأل اینه که شما در تولّد اوّل خودتون چه نقشی ایفاء کردین؟ آیا شما خودتون تصمیم گرفتین به‌دنیا بیایین؟ آیا این یک موضوع خیلی عجیب نیست؟ وقتی به این موضوع، فکر می‌کنین، ممکنه با خودتون بگین: «اگر تمایل و خواسته‌ی دیگران نبود، شاید من الآن این‌جا نبودم. من که خودم رو به‌وجود نیاوردم.» درحقیقت، یوحنّا این موضوع رو در پیش‌گفتار انجیل خودش، روشن کرده و در فصل ۱، آیه‌ی ۱۲ درباره‌ی کسانی سخن گفته که میان و به عیسی ایمان میارن و از این حقّ برخوردار می‌شن که فرزندان خدا بشن که از خون و از خواهش جسم و اراده‌ی انسان، متولّد نشدن، بلکه از خدا تولّد یافتن.

پس این یک تولّد آسمانی هست که ازطریق روح‌القدس عطا شده. این یک تولّد شاهانه هست که روح‌القدس عطا کرده. و هم‌چنین در وهله‌ی سوّم، این یک تولّد دگرگون کننده هست. این تولّد در زندگی‌های ما تأثیر بسیار تعیین کننده‌ای داره. دوباره اون تصویر کوچک رو به‌یاد بیارین. باد می‌وزه. شما نمی‌دونین از کجا میاد و به کجا می‌ره.

ولی صدای باد رو می‌شنویم. وجود باد رو به‌خاطر تأثیری که داره، متوجّه می‌شیم. چه‌طور بفهمیم که تولّد تازه پیدا کردیم؟ نمی‌تونیم به درون خودمون نگاهی بکنیم و بگیم: «اوه! روح‌القدس داره میاد، و به من تولّد تازه می‌ده،» همون‌طور که نمی‌تونیم درباره‌ی آبستن شدن خودمون بگیم: «وای من باردار شدم!» یا درمورد به‌دنیا اومدن‌مون بگیم: «اوه! من به‌دنیا اومدم!» نه این‌طور نیست. ما می‌دونیم که به‌خاطر وجود یک علّت و به‌خاطر وجود تأثیر اون تولّد، به‌دنیا اومدیم.

من می‌خوام شما به تأثیرات بزرگ و متعدّدی توجّه داشته باشین که عیسی در تعالیمش به نیقودیموس، به اونا اشاره می‌کنه. نخست، در آیه‌ی ۳: ''... به تو می‌گویم اگر کسی از سر نو مولود نشود، ملکوت خدا را نمی‌تواند دید.'' حالا کاربرد این قضیه اینه که وقتی شما تولّد تازه پیدا می‌کنین، پادشاهی و ملکوت خدا رو می‌بینین. قدرت خدا رو می‌بینین. می‌بینین که عیسی پادشاه ملکوت خودش هست.

دزد روی صلیب درحال مردن، تولّد تازه پیدا کرد و به عیسی گفت: «خداوندا، مرا در ملکوت خود، به‌یاد آور.» مشکل ما اینه که به‌خاطر گناهان‌مون، ذهن ما و درک ما، تیره و تار شده و نمی‌تونیم پادشاهی و ملکوت خدا رو ببینیم. درحقیقت، نیقودیموس، نمونه‌ی کاملی از این موضوع هست؛ درست می‌گم؟ عیسی این تعلیم رو به نیقودیموس می‌ده و اونم می‌گه: ''چگونه ممکن است انسانی که پیر شده باشد، مولود گردد؟''

توجّه دارین اون چی می‌گه؟ عیسی فرمود: ''نیقودیموس، اگر از سر نو مولود نشوی، ملکوت خدا را نمی‌توانی دید.'' و نیقودیموس می‌گه: ''عیسی، من نمی‌تونم ببینمش،. نمی‌تونم درکش کنم.'' ذهن اون بسته و تاریک شده بود و نمی‌تونست موضوع رو درک کنه؛ ولی تولّد تازه، اون ذهن تاریک رو طوری روشن می‌کنه که بتونه ببینه.

انجیل لوقا ۲۴، تصویر زیبای چگونگی رخ دادن این قضیه هست. درسته؟ داستان دو مرد در راه عموآس. اونا عیسی رو نشناختن و بعد که عیسی با این ذهن‌ها و دل‌های تاریک و پریشان، صحبت می‌کنه، آتشی در دل‌های اونا شعله‌ور می‌شه و عیسی رو می‌بینن و ملکوت و پادشاهی اونو درک می‌کنن. پس تولّد تازه، اندیشه‌ی تاریک ما رو روشن می‌کنه.

در آیه‌ی ۵ می‌گه تولّد تازه، هم‌چنین اراده‌ی اسیر ما رو آزاد می‌کنه. عیسی فرمود:‌ ''... آمین آمین، به تو می‌گویم اگر کسی از آب و روح، مولود نگردد، ممکن نیست که داخل ملکوت خدا شود.'' این شخص، قادر نیست وارد پادشاهی و ملکوت خدا بشه. شما حتماً می‌دونین که چه‌طور گاهی بعضی‌ها بهتون می‌گن: «خب، این انجیل، خیلی جالبه. من به آینده موکول می‌کنم؛ چون می‌دونم بعدها چه‌کار کنم.» منم این‌طوری پاسخ می‌دم: «خب، همین الآن به من نشون بده که توانایی داری بعداً کاری بکنی. الآن خودت اراده کن که وارد ملکوت خدا بشی.»

شما می‌تونین بارها و بارها اراده کنین، امّا قادر نیستین وارد ملکوت خدا بشین؛ چون اراده‌ی شما اسیر و بسته هست. شما یک برده هستین. شما در اسارت به‌سر می‌برین. ولی وقتی روح‌القدس میاد و به شما تولّد تازه عطا می‌کنه، یکی از واقعیّات باشکوه، اینه که شما شروع می‌کنین چیزی رو بخواهین که هرگز نمی‌تونستین اراده‌اش رو داشته باشین. بگذارین ساده عرض کنم، شما طالب عیسی می‌شین.

درصورتی‌که قبلاً طالب عیسی نبودین. فکر می‌کنم یک موضوع دیگه هم هست. به‌نظرتون جالب نیست که عیسی این‌جا از تولّد یافتن از آب و روح صحبت می‌کنه؟ فکر می‌کنین منظور عیسی از متولّد شدن از آب و روح، چیه؟ خب، بعضی‌ها فکر می‌کنن این فقط یک اشاره به تولّد و به‌دنیا اومدن معمولی هست. اگر شما تولّد عادّی و بعدش تولّد تازه‌ی روح‌القدس رو نداشته باشین، نمی‌تونین به پادشاهی و ملکوت خدا وارد بشین.

این یک موضوع خیلی بدیهی هست. درست می‌گم؟ اگر شما به‌طور عادّی و معمولی متولّد نشده بودین که نمی‌تونستین این‌جا باشین. پس عیسی چی داره می‌گه؟ فکر می‌کنم عیسی داره به نبوّت کتاب حزقیال، اشاره می‌کنه که خدا در اون‌جا می‌گه که می‌خواد روحش رو بر انسان‌ها نازل کنه و آبی تازه بر اونا جاری کنه تا پاک بشن. و در این‌جا، خیلی هم درباره‌ی روشن‌گری ذهن یا آزادی اراده صحبت نمی‌کنه، بلکه درباره‌ی تبدیلی حرف می‌زنه که در احساسات و عواطف ما رخ می‌ده تا  ما پاک بشیم.

ما این حسّ رو داریم که دیگه به خداوند تعلّق داریم و احساسات و عواطف ما و تمایلات ما دیگه به‌طرف پایین نیستن، بلکه به مسیح گرایش دارن. یکی از هم‌شهری‌های من به‌نام توماس چالمرز که یکی از چهره‌های برجسته‌ی قرن نوزدهم هست، یک موعظه داره که واقعاً عالی هست. ولی بیش‌تر از محتوای موعظه، این عنوان اون موعظه هست که توجّه بسیاری رو به خودش جلب کرده. عنوان این موعظه اینه: قدرت دافعه‌ی احساسات تازه.

و این اتّفاقی هست که می‌افته. درست می‌گم؟ من توی یک خانواده‌ی مسیحی رشد نکردم. خانواده و بستگان من تا زمانی که من مسیحی نشده بودم، به کلیسا نمی‌رفتن. ولی من درعین‌حال در یک خانواده‌ی شریعت‌گرای سنّتی بزرگ شدم، هرچند که ما هرگز به کلیسا نمی‌رفتیم. در خانواده و بستگان ما انجیلی وجود نداشت، ولی کلّی شریعت بود؛ بنابراین روز یک‌شنبه، بدترین روز هفته برای من بود.

خیلی کسل کننده بود. احساس می‌کردم روز یک‌شنبه، ۴۸ ساعت بود. من اجازه نداشتم یک‌شنبه هیچ کاری بکنم. ولی هیچ انجیلی توی خونه‌‌ی ما نبود. و بعدها یادم اومد که مسیحی شدنم، چیزی نبود که خودم براش کاری انجام داده باشم. همین‌طوری خودش اتّفاق افتاد.

ولی این روز، تبدیل به بهترین روز زندگی من شد، و دلیلش هم تبدیل و دگرگونی تأثیرات بود. چیز دیگری هم این‌جا هست که باید بهش توجّه داشت و هرگز نباید ازش غافل بشیم. تأثیر تولّد تازه در ما اینه که ذهن ما روشن می‌شه، اراده‌ی ما آزاد می‌شه، احساسات و عواطف ما دگرگون می‌شه؛ ولی همه‌ی اینا فقط به‌خاطر اینه که تولّد تازه، ما رو به ایمان به عیسی مسیح خداوند، راهنمایی و هدایت می‌کنه. برای همینه که ما هرگز نباید تعلیم انجیل یوحنّا ۳ رو که درباره‌ی تولّد تازه هست، از تعلیمی که در انجیل یوحنّا ۳ درباره‌ی ایمان به عیسی مسیح هست، جدا و متمایز بدونیم.

گاهی مردم، انجیل یوحنّا ۳: ۱۶ رو  از ۳: ۱ تا ۱۵، جدا می‌دونن. و گاهی ۳: ‌۱ تا ۸ رو ۳: ‌۱۶، جدا می‌دونن. ولی به‌هم مرتبط هستن، درسته؟ ''زیرا خدا جهان را این‌قدر محبّت نمود که پسر یگانه‌ی خود را داد تا هرکه به او ایمان آورد، هلاک نگردد؛ بلکه حیات جاودانی یابد.'' این نخستین و برجسته‌ترین نشانه‌ای هست که ما ازطریق روح‌القدس، تولّد تازه یافتیم. نه تا به پایین و درون، نگاه کنیم و بگیم: «اوه خدایا! من تولّد تازه پیدا کردم!» می‌تونیم بعدها بهش فکر کنیم.

ولی بیاییم به بیرون و به خداوند عیسی نگاه کنیم و بهش ایمان بیاریم و بهش اعتماد کنیم و بهش خدمت کنیم و دوستش داشته باشیم. می‌دونین، من فکر می‌کنم این همیشه اشتباه هست که تعلیم بدیم و فرض کنیم که همه‌ی کسانی که این تعلیم رو می‌شنون، مسیحی و ایمان‌دار هستن. و بنابراین ممکنه این یک نکته در مطالعات و بررسی‌های ما و کار روح‌القدس باشه تا این پرسش رو مطرح کنیم که: «آیا شما تولّد تازه یافتین؟» از کجا می‌دونین؟ از اون‌جا که به عیسی مسیح خداوند، ایمان آوردین.

دعا کنیم. خداوندا، سپاس‌گزاریم که روح‌القدس خودت رو عطا فرمودی تا چشمان ما رو باز کنه، اراده‌ی ما رو رهایی بده، احساسات و عواطف ما رو دگرگون کنه و ما رو به ایمان به عیسی مسیح، راهنمایی کنه. دعا می‌کنیم که این کار رو هرچه بیش‌تر در جهان انجام بدی و در ما هم که این درس‌ها رو باهم مطالعه می‌کنیم. دعا می‌کنیم که خودمون هم تأثیرات تولّد تازه رو در زندگی تازه‌ی ایمان به خداوند عیسی مسیح ببینیم. و اینا رو برای برکت خودمون و برای جلال اون در نام عیسی می‌طلبیم. آمین.